به نام خدا
جناب آقای دکتر مونسان
رییس محترم سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایران
با سلام و احترام
همانگونه که آگاهی دارید، کوه دماوند در سال 1387 نخستین اثر طبیعی بود که از سوی سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی جای گرفت. پیش از آن (در سال 1381) نیز قله ی دماوند، از ارتفاع 4000 متر به بالا، به عنوان «اثر طبیعی ملی» از سوی سازمان حفاظت محیط زیست به ثبت رسیده بود. هدف اصلی انجمن دوستداران دماوندکوه که فعالیت خود را از سال 1388 آغاز کرده، جذب همیاری مردمی و به کار گرفتن این سرمایهی اجتماعی در حفظ چشمانداز طبیعی دماوند و صیانت از میراثهای فرهنگیِ ملموس و ناملموس حوزهی این کوهستان است. این انجمن از سه سال پیش پیگیریِ ثبت دماوند در فهرست میراثهای بشری را در دستور کار خود قرار داده و به سهم خود با مسئولان این امر همکاری داشته است.
واقعیت اما این است که نه ثبت دماوند به عنوان اثر طبیعی ملی و نه ثبت در فهرست آثار ملی، فعالیت ملموسی را از سوی سازمانهای دولتی مسئول در پی نداشته و کمک درخوری به از میان رفتن عوامل تخریبی در این کوهستان نکرده است. به نظر می رسد که همین بیاعتنایی به رفع عواملی همچون چرای بی رویهی دام که موجب فرسایش شدید خاک در همهی رُخهای دماوند شده، معدنکاری، جادهسازیهای غیرضروری و غیراصولی، و گردشگری و کوهنوردی خارج از ظرفیت منطقه، سبب شده که ثبت جهانی دماوند به انجام نرسد.
یادآور میشود که پس از حدود پانزده سال کوششِ پیوستهی فرهیختگان جامعهی کوهنوردی و جمع بزرگی از دیگر دوستداران طبیعت ایران، فضای مناسبی در میان ذینفعان حوزهی دماوند شامل اهالی شهرها و روستاهای منطقه، دامداران، کوهنوردان، مقام های دولتی، شهرداران، اعضای شوراهای شهر و روستا، و... شکل گرفته است.با توجه به موارد یادشده، به نمایندگی از سوی دهها هزار تن که در مراسم روز ملی دماوندِ سالهای گذشته و در مناسبتهای دیگر حضور داشتهاند، خواستار ورود جدیتر مجموعهی سازمان میراث فرهنگی به موضوع صیانت از دماوند، مشخص شدن مسئول اجرایی ثبت جهانی، و به سرانجام رساندن این اقدام هستیم.
در ضمن، یک بار دیگر آمادگی این انجمن را برای هرگونه همکاری با سازمان میراث فرهنگی و دیگر دستگاههای دولتی برای کاستن از مشکلاتِ دماوند و به ثبت جهانی رساندنِ این اثر ارزشمند طبیعی اعلام میداریم.
با سپاس از توجه جنابعالی
رییس هیات مدیره
علی اکبر حیدرزاده